Emitowanie obligacji w Polsce stało się szczególnie popularne wśród spółek. Dzięki nim inwestorzy mogą ulokować swój kapitał w gospodarce otrzymując wysokie oprocentowanie. Jednym z zabezpieczeń obligacji jest zastaw.

Zacznijmy, od definicji:

Obligacja – dokument długu. Jego treścią jest stwierdzenie emitenta, że jest on dłużnikiem właściciela obligacji, czyli obligatariusza. Obligacje mogą być wyposażone w dodatkowe możliwości, takie jak prawo zamiany ich na akcje, czy ustanowiony na nich zastaw, co podnosi ich atrakcyjność.

Emitent – to podmiot wystawiający papiery wartościowe (np. obligacje) i ogłaszający ich sprzedaż na własny rachunek i we własnym imieniu lub instytucja dokonująca emisji pieniądza. Najczęściej to spółka, która pozyskuje finansowanie za pomocą emisji obligacji.

Administrator zastawu – to jeden z wierzycieli wskazany w umowie zawartej z pozostałymi wierzycielami lub w układzie, upoważniony do zabezpieczenia zastawem rejestrowym wierzytelności przysługujących pozostałym wierzycielom i do wykonywania we własnym imieniu, ale na ich rachunek, praw i obowiązków zastawnika jakie wynikają z umowy zastawniczej i przepisów prawa. W opisywanym na tej stronie przypadku rolę administratora zastawu pełni WH Consulting.

Zastaw rejestrowy – to jeden ze sposobów zabezpieczenia roszczeń wynikających z umów, których przedmiotem jest roszczenie pieniężne. Ma on na celu zabezpieczenie wierzyciela, aby dłużnik spełnił swoje zobowiązanie. Zastaw może być ustanowiony na wszelkich aktywach, z wyjątkiem szeroko pojętych nieruchomości, wierzytelności hipotecznych oraz statków morskich. Możliwości jest więc sporo: od towarów, wierzytelności, wszelkiego rodzaju praw (np. patenty, znaki towarowe, udziały w spółkach) aż po papiery wartościowe i instrumenty pochodne, a nawet całe przedsiębiorstwa lub ich zorganizowane części.

Po co zastaw rejestrowy?

Zastaw rejestrowy powoduje, że wyzbywanie się majątku przez dłużnika i przenoszenie go na inne podmioty nie ma większego znaczenia dla wierzyciela, który zawsze może egzekwować z przedmiotu zastawu, niezależnie od tego, kto jest w danym momencie jego właścicielem. Ponadto, uprawniony z zastawu zawsze powinien być zaspokojony przed innymi wierzycielami osobistymi właściciela rzeczy. Oznacza to, że w pierwszej kolejności spłacany jest dług zabezpieczony, a dopiero po jego całkowitym zaspokojeniu te pozostałe. Tego typu konstrukcja sprawia, że Emitent tworząc papier dłużny zabezpiecza go w trwały i skuteczny sposób, podnosząc wartość i atrakcyjność swojej oferty.

Jaką rolę ma administrator zastawu?

Emitent zawiera umowę nie z samymi obligatariuszami, ale z administratorem zastawu. Jest to podmiot, która reprezentuje obligatariuszy w stosunkach z emitentem. Administrator zastawu reprezentuje interesy Obligatariuszy wobec Emitenta w związku z emisjami, o których został poinformowany. Jest upoważniony do udzielania pełnomocnictw w zakresie czynności zmierzających do ochrony praw i interesów Obligatariuszy.

Ustalenie mocnej pozycji administratora zastawu wobec emitenta jest kluczowe dla ochrony praw obligatariuszy. Administrator zastawu niejednokrotnie musi podejmować istotne decyzje dotyczące zastawu i relacji z emitentem, takie jak np. weryfikacja wartości zastawu, żądanie dodatkowego zabezpieczenia czy realizacja zabezpieczenia.

Korzyści z ustanowienia administratora zastawu:

Są 2 kluczowe korzyści z ustanowienia administratora zastawu.
Pierwszą korzyścią jest wzrost atrakcyjności obligacji emitenta, który łatwiej znajdzie na nie odbiorcę. Drugą jest bezpieczeństwo wykupującego obligacje, którego interesy są chronione o wiele bardziej, niż w przypadku braku ustanowienia administratora zastawu.